Geslaagd?!

Iedereen heeft natuurlijk mijn overenthousiaste bericht op facebook gezien waarin ik zeer verbaasd neerzette dat ik geslaagd ben. Ik vind het nu nog steeds een raar idee dat ik het gewoon heb gehaald en dat in 1x!

De afgelopen jaren op 't vwo waren voor mij namelijk niet zo'n groot succes. Vanaf de 4e begon ik met het halen van lage cijfers en werd er zelfs tegen me gezegd dat ik beter havo had kunnen doen. Aan het einde van dat jaar heb ik een havoprofiel aangemaakt, voor als ik zou blijven zitten, want dan zou ik naar de havo gaan. Ik had 3 tekorten en was dus bespreekgeval, maar de leraren waren aardig dus ik ging over!
In de 5e ging het nou niet echt heel veel beter. Uiteindelijk stond ik na m'n laatste toetsweek 3 tekorten. Ik kon economie laten vallen, dan had ik nog 2 tekorten. Om dan over te gaan had ik twee compensatiepunten nodig en die had ik niet. Ik moest geschiedenis en kunstgeschiedenis gaan herkansen en dan hopen dat m'n cijfers hoog genoeg waren voor twee compensatiepunten, dit was gelukt! Gelukkig maar, want de leraren waren allemaal niet zo positief over me en die hadden me waarschijnlijk laten zitten.
In de 6e bleek ik ineens een wiskundeknobbel te hebben die pas dit jaar zichzelf heeft laten zien. Voor de tentamens haalde ik goede cijfers en zelfs leraren kregen de hoop dat ik nog wel eens kon gaan slagen! Ik ging m'n eindexamens in zonder tekorten, dat was wel weer iets positiefs. Hoe ik mijn eindexamens heb ervaren hebben jullie allemaal al gelezen.
Ik was er zwaar van overtuigd dat ik het niet had gehaald. Ik had allemaal dingen nagekeken en daar kwam ik op lage cijfers uit en allemaal berekeningen gedaan of ik die 5.5 gemiddeld nog kon halen en naar mijn idee kon dat gewoon echt niet meer. Dus ik wachten en wachten die donderdag tot ik gebeld werd met de mededeling waarvan ik zeker wist dat ie zou komen, namelijk dat ik gezakt zou zijn, maar deze kwam niet. Mensen begonnen me te feliciteren, maar ik was nog steeds bang dat er iets mis was gegaan en ze me nog zouden bellen of iets. Toen dit niet gebeurde begon het langzaam een beetje tot me door te dringen dat ik misschien dan toch geslaagd was.
Toen ik om 4 uur op school kwam en m'n mentrix me feliciteerde wist ik dat het echt waar was, ik ben gewoon geslaagd! Toen ik m'n cijferlijst kreeg was ik helemaal verbaasd. Voor sommige vakken had ik gewoon 1,5/2 punten hoger dan ik zelf had berekend, waardoor ik me af ging vragen hoe ik in godsnaam al die dingen heb nagekeken als 't zo veel scheelt xD Ik ben echt gewoon de hele dag blij geweest omdat ik geslaagd ben, m'n vader had een vlag gekocht en die gingen we gelijk ophangen toen ik thuis kwam. Daarna ging ik spullen inpakken voor pinkpop, waar natuurlijk ook nog wel een stukje over komt!

Nu zit ik alleen nog met het probleem dat ik geen vervolgstudie heb. Ik wist het zo zeker dat ik het niet zou halen, en ik dacht dat ik vast wel iets zou vinden al haalde ik 't wel, maar tot nu toe ben ik nog studieloos. Ik hoop dat mijn bijzondere verhaal mensen hoop geeft en laat zien dat je toch nog kan slagen, ook al sta je er jarenlang best wel hopeloos voor en ben je niet erg gemotiveerd. Ik begon ook niet heel erg op tijd met leren.. filosofie de avond van tevoren en geschiedenis ook maar 2 dagen van tevoren ofzo. Dit raad ik mensen dan weer niet aan, het scheelt een hoop stress en vermoeidheid als je gewoon op tijd begint met leren en samenvatten! Nu gaan we nog even duimen voor de mensen die een her hebben gedaan en hopen dat we allemaal ons diploma mogen gaan ontvangen over een paar weken!

Read More

D-Day

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat het buiten nog koud was en ik in een winterjas naar school fietste om examens te gaan maken. Velen van jullie vragen mij steeds hoe het is gegaan, maar een antwoord daar op heb ik eigenlijk niet.

Het goed uitgerust de examens ingaan was al niet helemaal gelukt, aangezien ik altijd rare dromen krijg als ik stress heb. Dus ik droomde over rare moeilijk examens en gezakt zijn enzo. Ook heb ik al die weken 's avonds nog zo'n 1,5 uur in m'n bed wakker gelegen terwijl ik allemaal dingen die ik had geleerd herhaalde in m'n hoofd en lekker aan 't stressen was. Misschien had ik een kalmerend iets moeten gebruiken!
Op de eerste dag begon ik al goed. Iedereen bleek zo'n 15 minuten voor het begin van het examen al in de zaal te zitten, en ik kwam pas 5 minuten van tevoren nog even leuk binnenlopen terwijl iedereen er al zat. Op mijn tafel vond ik, net als iedereen voor/achter/naast me een flesje water en een 'energiekoekje'. Ik heb tijdens mijn 8 examens zeker één keer een slok water genomen en één keer een koekje gegeten. Het openmaken van het flesje durfde ik niet tijdens het examen, omdat het zo veel herrie maakt en tsja wat nou als ik 'm niet open kreeg (ik maak graag problemen van dingen die geen probleem zijn). En als ik veel drink, moet ik ook weer naar de wc en dat is ook niet handig. Ook vond ik dat de papiertjes van de koekjes erg veel herrie maakten, dus die nam ik ook maar niet. Wel moest je je water en koekje steeds mee nemen naar huis, dus ik begon thuis met het opbouwen van een leuke collectie flesjes en koekjes.

De examens zelf vond ik best wel moeilijk.. Vooral de examens waarbij je hartstikke veel leert en dan vragen krijgt over allemaal andere dingen. Het kunst examen was toch wel het hoogtepunt. Vragen over avatar en vuursturen enzo, en de mensjes die aan het rennen waren in een cirkel aarde en ook door de aarde gingen rollen en dat was dat te vergelijken met de situatie van Hongarije in de jaren 90, erg kunst natuurlijk!
Ik heb mijn eerste examens nagekeken en dat had ik beter niet kunnen doen, want mijn cijfers zullen niet zo geweldig zijn. Dit nakijken werkt vaak niet erg motiverend, dus tip voor de mensen die volgend jaar examen doen; NIET NAKIJKEN!
Tot slot hadden we natuurlijk het gedoe met het frans examen. Ik was er dinsdag helemaal klaar voor maar toen zag ik dat ik m'n examen al kon downloaden. Dit was best jammer, want woensdag voelde ik me er niet meer zo klaar voor en donderdag al helemaal niet, maar gelukkig ging ik niet op vakantie o.i.d. dus zo vreselijk was het dan ook weer niet.

Het enige wat ik nu nog kan doen is wachten tot donderdag, ook wel D-Day genoemd door sommige mensen, en dan zien we het allemaal wel. Ik ga er zelf vanuit dat ik wel gebeld ga worden.. maar wonderen bestaan dus misschien slaag ik wel gewoon!

Read More