Geslaagd?!

Iedereen heeft natuurlijk mijn overenthousiaste bericht op facebook gezien waarin ik zeer verbaasd neerzette dat ik geslaagd ben. Ik vind het nu nog steeds een raar idee dat ik het gewoon heb gehaald en dat in 1x!

De afgelopen jaren op 't vwo waren voor mij namelijk niet zo'n groot succes. Vanaf de 4e begon ik met het halen van lage cijfers en werd er zelfs tegen me gezegd dat ik beter havo had kunnen doen. Aan het einde van dat jaar heb ik een havoprofiel aangemaakt, voor als ik zou blijven zitten, want dan zou ik naar de havo gaan. Ik had 3 tekorten en was dus bespreekgeval, maar de leraren waren aardig dus ik ging over!
In de 5e ging het nou niet echt heel veel beter. Uiteindelijk stond ik na m'n laatste toetsweek 3 tekorten. Ik kon economie laten vallen, dan had ik nog 2 tekorten. Om dan over te gaan had ik twee compensatiepunten nodig en die had ik niet. Ik moest geschiedenis en kunstgeschiedenis gaan herkansen en dan hopen dat m'n cijfers hoog genoeg waren voor twee compensatiepunten, dit was gelukt! Gelukkig maar, want de leraren waren allemaal niet zo positief over me en die hadden me waarschijnlijk laten zitten.
In de 6e bleek ik ineens een wiskundeknobbel te hebben die pas dit jaar zichzelf heeft laten zien. Voor de tentamens haalde ik goede cijfers en zelfs leraren kregen de hoop dat ik nog wel eens kon gaan slagen! Ik ging m'n eindexamens in zonder tekorten, dat was wel weer iets positiefs. Hoe ik mijn eindexamens heb ervaren hebben jullie allemaal al gelezen.
Ik was er zwaar van overtuigd dat ik het niet had gehaald. Ik had allemaal dingen nagekeken en daar kwam ik op lage cijfers uit en allemaal berekeningen gedaan of ik die 5.5 gemiddeld nog kon halen en naar mijn idee kon dat gewoon echt niet meer. Dus ik wachten en wachten die donderdag tot ik gebeld werd met de mededeling waarvan ik zeker wist dat ie zou komen, namelijk dat ik gezakt zou zijn, maar deze kwam niet. Mensen begonnen me te feliciteren, maar ik was nog steeds bang dat er iets mis was gegaan en ze me nog zouden bellen of iets. Toen dit niet gebeurde begon het langzaam een beetje tot me door te dringen dat ik misschien dan toch geslaagd was.
Toen ik om 4 uur op school kwam en m'n mentrix me feliciteerde wist ik dat het echt waar was, ik ben gewoon geslaagd! Toen ik m'n cijferlijst kreeg was ik helemaal verbaasd. Voor sommige vakken had ik gewoon 1,5/2 punten hoger dan ik zelf had berekend, waardoor ik me af ging vragen hoe ik in godsnaam al die dingen heb nagekeken als 't zo veel scheelt xD Ik ben echt gewoon de hele dag blij geweest omdat ik geslaagd ben, m'n vader had een vlag gekocht en die gingen we gelijk ophangen toen ik thuis kwam. Daarna ging ik spullen inpakken voor pinkpop, waar natuurlijk ook nog wel een stukje over komt!

Nu zit ik alleen nog met het probleem dat ik geen vervolgstudie heb. Ik wist het zo zeker dat ik het niet zou halen, en ik dacht dat ik vast wel iets zou vinden al haalde ik 't wel, maar tot nu toe ben ik nog studieloos. Ik hoop dat mijn bijzondere verhaal mensen hoop geeft en laat zien dat je toch nog kan slagen, ook al sta je er jarenlang best wel hopeloos voor en ben je niet erg gemotiveerd. Ik begon ook niet heel erg op tijd met leren.. filosofie de avond van tevoren en geschiedenis ook maar 2 dagen van tevoren ofzo. Dit raad ik mensen dan weer niet aan, het scheelt een hoop stress en vermoeidheid als je gewoon op tijd begint met leren en samenvatten! Nu gaan we nog even duimen voor de mensen die een her hebben gedaan en hopen dat we allemaal ons diploma mogen gaan ontvangen over een paar weken!