donderdag 10 april 2014

Once upon a paperday

Paperwat? Paperday! Dat is de dag waarop je op onze school al je opdrachten moet inleveren. Denk hierbij aan communicatieplannen, projecten van 300 pagina's, media design opdrachten en meer van dat soort dingen. Het is de favoriete dag van velen studenten, hier leef je namelijk al weken lang naartoe. Je weet wat je af moet hebben, je weet wanneer het af moet en toch begin je er de week van tevoren pas aan. Het is niet alleen de favoriete dag van studenten, maar ook van de printshop in het centrum van Tilburg. Op paperday explodeert deze printshop namelijk van de fontys studenten die nog even al hun projecten e.d. willen uitprinten. Daarnaast moet media design op hoogwaardige kwaliteit en af en toe op dikker shiny papier worden geprint, dus hiervoor moet je wel naar een printshop. Voor media design moest je o.a. twee posters en een logo maken. Het personeel rent heen en weer terwijl de studenten zenuwachtig en half in paniek achter computers bezig zijn met het printen. Daarnaast staat er achter die computers nog een rij met zo'n 15 andere studenten en deze rij wordt gewoon niet korter. Na +/- een uur ben je aan de beurt en kan je eindelijk je dingen printen, en dan maar hopen dat het allemaal lukt. De vorige keer was het helemaal goedgekomen, we hadden namelijk de hele dag hiervoor de tijd dus dat uurtje wachten kon ik wel aan.
Dit keer was alles anders. Midden op paperday, om precies te zijn om half 12, hadden wij namelijk ineens een hertentamen. En niet zomaar één, nee het was hét tentamen wat zo ongeveer 50% van alle eerstejaars moest herkansen. En het was ook nog eens onderzoek. Dit bracht een hoop extra stress mee. Ik moest niet alleen printen en een communicatieplan afmaken, nee ik moest ook nog even onderzoek leren.
De avond voor paperday ging onze printer rip, dus ik kon niks meer uitprinten. Daarom besloot ik om extra vroeg naar Tilburg te gaan de volgende dag, zodat ik nog kon printen in de printshop voor het hertentamen. Prima plan dacht ik zo. Toen ik met m'n tas en koffer bij de bus aankwam was het al huilen, het was druk, erg druk. Om half 8 rijdt er maar gewoon één bus naar Schiedam, dus iedereen moest in die bus. Er was geen zitplaats dus ik kon heerlijk met al m'n zooi gaan staan. Bij Viaduct ging ik helemaal huilen, er stonden zo veel mensen bij die halte en deze moesten allemaal de bus in. De bus zat vol. Niet gewoon vol maar volgepropt. Iemand z'n rugdat prikte in m'n zij en het was zo vreselijk warm. Gelukkig konden er geen ramen open dus dat was allemaal fijn.
De rest van de reis ging beter. Eenmaal in Tilburg aangekomen pakte ik m'n fiets en ging ik naar de printshop. Daar aangekomen ging ik dood. De printshop was vanwege een storing dicht, je leest het goed ja: DICHT! Ik was dus helemaal voor niets zo vroeg vertrokken en voor niets geplet in een sauna-bus. M'n dag kon niet slechter worden.
Uiteindelijk kon ik het op school uitprinten want daar hadden ze ineens een kleurenprinter, thank god daarvoor. M'n media design was netjes op tijd ingeleverd, m'n communicatieplan wilde ik nog iets aanpassen. Uiteindelijk het ik die 5 minuten voor de deadline ingeleverd, precies goed dus! En de herkansing? Daar ben ik een beetje bang voor. De vorige keer had ik een 5.3 en ik zie het echt wel gebeuren dat ik nu een 5.4 heb gehaald, maar je weet maar nooit! Misschien wel een 5.5 dit keer!