zaterdag 21 juni 2014

Wake me up when periode 4 ends

Beste lezers, welkom! Het is zoals altijd weer te lang geleden en bla bla dat weten we allemaal wel dus ik ga gelijk door met de rest van m'n interessante verhaal! Dit jaar lijkt voorbij te vliegen, voor m'n gevoel zit ik pas een paar maanden in Tilburg, maar toch is periode 4 al zo goed als afgelopen. Wat ik stiekem een beetje jammer vindt, want volgend jaar gaan ze klassen mixen en ik denk dat ik een paar hele leuke mensen uit m'n klasje van nu ga missen volgend jaar.
Maar zo ver zijn we nog niet, eerst even terug naar het nu. Ik ben er namelijk nog helemaal niet zeker van dat ik over ga enzo. Daarvoor moest ik nog eventjes 30 studiepunten gaan halen deze periode, want school vond dit wel een goede spreiding. Periode 1 + 2 + 3 = 30 studiepunten, en dan periode 4 = 30 studiepunten, mooi verdeeld. Ik heb het dus gezellig druk en de stress is overal. Vooral het assessment (8 studiepunten) zie ik erg tegenop, maar dat deed ik al voordat ik aan dit studiejaar begon, want toen wist ik namelijk al wat het was en dacht ik nooooooo. Maar gelukkig ligt er niet zoveel druk op, want als ik 'm niet haal kan ik 'm herkansen, en tsja als ik 'm dan niet haal is er ook niks aan de hand, ik moet dan alleen even stoppen met deze opleiding, maar no pressure!

Daarnaast is het officieel zomer, zeggen ze. Ik merk er nog niet zo veel van, al was het vorige week wel enorm lekker weer. Hier heb ik volop niet van kunnen genieten, want het was vorige week weer paperday en tentamenweek. Ofterwijl; dagenlang nachtwerk om op paperday alles op tijd te kunnen inleveren en daarna pas beginnen met leren voor 5 tentamens in 3 dagen, het was dus een succes! Hoe de tentamens zijn gegaan zou ik niet weten, want de cijfers duren weer eens een beetje lang. Mocht ik alles gehaald hebben en mijn assessment in één keer halen, dan heb ik volgende week zomervakantie! Mocht dit allemaal niet lukken dan zit ik nog tot halverwege juli ergens op school.

Deze week ben ik 'vrij'. Het is assessment week! Ik had het er hierboven al over maar ik zal het even kort uitleggen: het assessment bestaat uit twee delen. Een communicatieplan + strategie + middelen en het hele pakket, uitgeprint op papier. En de gevreesde pitch. Deze pitch moet zo'n 20 minuten duren en hierin ga je je hele plan, strategie, alles pitchen aan twee docenten die zeer kritisch naar alles kijken en overal vragen over hebben. Met een beetje geluk haal je dit, maar tot nu toe hoor ik vooral verhalen van mensen die het niet halen dus ik ben een beetje bang. Mijn assessment is maandag, dus als jullie voor me willen duimen, doe je ding!
Verder heb ik deze week volop kunnen genieten van de grijze luchten en af en toe nog wat spatjes regen. Ze hadden de tentamenweek dus beter in deze week kunnen houden!

What else? Ik ben gisteren naar Westland Culinair geweest, wat een spektakel! Ik weet eigenlijk nog steeds niet wat er nou precies de bedoeling van was maar mensen zaten er wijn te drinken en er zat een kind pannenkoeken te eten en dat was het wel weer. Niet erg een aanrader dus.
Ik ben ook nog helemaal naar Amsterdam gegaan deze week om de juichen wanneer ons elftal een balletje in het juiste goal trapte. Dit was een gezellig avondje! Lekker druk, maar gezellig. Nu hopen dat ze de volgende wedstrijd ook gaan winnen, al denk ik dat 't nog best spannend gaat worden. Maarja wie ben ik, ik ben nou niet echt een voetbal expert ofzo. Ik denk dat dit het wel weer was voor deze keer, enjoy your weekend!

maandag 2 juni 2014

Kledinghanger

Vandaag, was een hele heftige dag. En het is pas +/- 7 uur, kan je nagaan. Het begon allemaal zeer voorspoedig. Ik sliep alweer slecht, waardoor ik me vanmorgen nog steeds kut voelde en m'n bed niet uit kon komen. Met flink wat gehaast haalde ik m'n bus en was ik ruim op tijd voor m'n trein op Rotterdam, dus ik was blij, want nu kon ik nog een kaasstengel kopen voor onderweg.
Toen ik naar spoor 4 ging voor dé intercity naar Venlo was er al iets vreemds, er stonden namelijk wel erg weinig mensen te wachten, maar ja dat kan gewoon natuurlijk. Het was 10 over half 9, m'n trein zou bijna komen. Ineens wordt er omgeroepen dat er een defecte trein is en treinen niet verder rijden dan Dordrecht. Maar mijn intercity reed gewoon stond er, dus ik was blij. Tot het moment dat er een melding op het bord kwam, deze trein rijdt niet verder dan Dordrecht. Ik was boos, voor niks m'n bed zo vroeg uit, maar gelukkig is er de intercity direct. Ik draai me om en kijk op een ander bord om vervolgens te zien dat deze niet rijdt. Ik ben in paniek. Ze blijven maar oproepen dat ik via Utrecht moet reizen, maar ik ben toch niet gek? Uiteindelijk na een kwartier op een bankje zitten en 14 keer de omroep via Utrecht te gaan deed ik dit maar, ik was uiteindelijk om 11 uur in Tilburg ipv half 10, zo fijn!

Toen was er de middag. Ik werd heel luxe m'n al m'n bagage bij huis gedropt door Laura. Stefan (zat ook in de auto) had nog even iets nodig wat bij mij lag dus dat ging hij pakken. Ik had nog een tasje van Laura liggen dus ik bracht ik naar de auto, ik draai me om en zie dat m'n voordeur dicht is. Ik raak en paniek en zeg tegen Stefan: wat het je gedaaaaan? De deur was dicht, de achterdeur was dicht, m'n sleutels, telefoon, chipkaart, pinpas alles lagen binnen, m'n huisgenoten waren niet thuis en er was paniek.
We probeerden met een stok met daaraan een plastic lus om m'n deur open te krijgen maar zonder succes. Toen bedachten we dat er een 'nooduitgang' deur is die uitkomt op m'n 'dakterras' en die deur is vrijwel altijd open. We besluiten aan te bellen bij m'n buurman, die blijkbaar weet wie ik ben *eng*, en vragen of we via zijn dat naar de deur mogen gaan (zijn dak grenst aan ons dak waar dus die deur zit). Dit was zo'n goed idee, Stefan vloog het dak op, liep naar de deur, en deze was dicht. Plan gefaald.
Gelukkig was er nog een idee, we konden proberen om de deur open te maken met een kledinghanger. Dus we besloten om m'n buurman weer lastig te vallen en vroegen hem om een kledinghanger. Met dat ding hebben we allemaal geprobeerd om de deur open te krijgen, maar zonder succes. Ondertussen had ik via facebook op Stefan zn telefoon geprobeerd m'n huisgenoten te contacten, maar ook zonder succes. We besloten het op te geven en wat te gaan eten tot één van m'n huisgenoten zou reageren. Toen klonk ineens de euforie van Nina (Nina zat ook in de auto, gezellig hea). NINA HAD DE DEUR OPEN GEKREGEN!!! We waren allemaal zo blij, en verbaasd en vooral heel blij en verbaasd. Het was haar (thank god) gewoon gelukt m'n deur open te maken met een kledinghanger, ik zie een nieuwe carrière aankomen!
Uiteindelijk zijn we toch nog wat gaan eten om dit paniekmoment te verwerken. D