woensdag 29 oktober 2014

Bussen, paniek en een muizenval

Soms zeur ik wel eens dag ik m'n dag niet heb, of m'n week, of in dit geval m'n maand. Het begon allemaal vrij onschuldig met wat kleine dingetjes zoals bussen missen en dat soort dingen, maar zaterdag ging het helemaal mis.
Zaterdag gingen we naar een feestje in de Maassilo. Hartstikke leuk, alleen een beetje lastig om thuis te komen, maar daar hadden we wat op gevonden! Laura was namelijk met de auto, dus zij wilde mij wel afzetten bij het station en dan kon ik met de bobbus naar huis. Top plan, niks meer aan doen helemaal perfect! Tot het moment dat we bij de halte stonden op centraal en de bus maar niet kwam. Aan een medewerker van de RET vroegen wij hoe laat de bus kwam en hij vertelde ons dat de bus niet meer reed. Dit gebeurde overigens niet echt op een aardige vrolijke manier. Vervolgens zei hij nog dat de bussen volgens de oude tijd rijden en niet volgens de wintertijd, en dat we dus maar even beter hadden moeten kijken. Hier was ik het niet mee eens, ik heb namelijk meerdere malen op de website gekeken hoe het zat met tijden omdat ik wist dat de wintertijd in zou gaan en er was niks te vinden over aangepaste tijden of rijden volgens oude tijden, dus we gingen er vanuit dat de bustijden met de wintertijd mee zou gaan. Sta je dan, om half 6 op Rotterdam centraal en m'n eerstvolgende mogelijkheid om thuis te komen was de trein van 8 uur. Gelukkig kon ik overnachten op Kyle z'n bank. Nadeel: hij heeft een kat. En laat ik daar nou net allergisch voor zijn. Snotterend en hoestend ben ik de halve nacht doorgekomen maar uiteindelijk heb ik het overleefd!

Dan was er maandag, paperday maandag! Dit is altijd een groot succes. Toen ik wakker werd ging het mis, ik was namelijk hartstikke ziek en misselijk en dat ging allemaal niet zo goed. Hierdoor kon ik pas veel later de trein nemen dan de bedoeling was en had ik geen tijd meer om mijn conceptboek te laten printen. Met veel moeite, reizen en stress heb ik het uiteindelijk toch nog voor elkaar gekregen om dat boek in te leveren, al vond ik de print kwaliteit nou niet zo mooi, en m'n boekje was best wel lelijk in elkaar gezet. Beetje jammer want ik had er vet veel tijd ingestoken en dat ding kostte met nog €9,30 ook.

En toen, toen was er vandaag. Deze dag begon erg relaxt. Ik was namelijk vrij dus heb heerlijk uitgeslapen tot half 12. Daarna heb ik rustig wat dingen gedaan, m'n wasbak schoongemaakt en ben ik op bed gaan zitten met m'n laptop. Tot dat moment.. dat ene moment dat ik ineens een muist voor m'n deur zie lopen. Ik spring op, gil het hele huis bij elkaar en ren naar buiten. M'n huisgenoot komt haar kamer uit en vraagt me wat er aan de hand is. In paniek vertel ik dat er een muis zit. Samen gaan we op zoek maar dit zonder succes, ben ik gek? Zat er toch geen muis? Na een tijdje ga ik nog een keer in een hoekje kijken en zie ik hem daar lopen. Opnieuw gil ik het huis bij elkaar en wanneer mijn huisgenoot kijkt is hij alweer weg. Ik denk dat mijn gegil het beest wegjaagt.. Na het lange zoeken kunnen we hem dus niet meer vinden, maar hij MOET weg. Ik ga daar niet zitten als dat beest daar loopt. Overigens snap ik niet hoe hij er komt. M'n kamer is schoon, er ligt nergens eten en er zitten geen rare kiertjes op gaten in de muur dus hoe komt dat beest daar?
Ik ben uiteindelijk de stad in gegaan om muizenvallen te halen. Het neerzetten van die dingen was nog een aardige klus want we moesten even uitvinden hoe het werkt en vooral zorgen dat onze vingers er niet tussenkomen. Nu staan er al een paar uur twee vallen in mijn kamer, maar tot nu toe zonder succes. Ik hoop dat die muis er snel op af komt want ik wil 'm gewoon weg hebben. Weg met dat ding uit m'n kamer. Ik durf nu eigenlijk ook gewoon m'n kamer niet meer in.. maar ik zal wel moeten want er liggen spullen die ik nodig heb. Vannacht ga ik overnachten bij een huisgenootje en ik hoop dat meneer de muis morgen mijn valletjes inloopt, zodat ik weer met een gerust hart mijn kamer in kan. Dit is toch wel een van de ergste dingen die ik heb meegemaakt hier in dit huis. Een fucking MUIS in m'n kamer.

Mocht iemand nou niet bang zijn voor muizen en mij graag willen helpen met vangen, laat het me dan even weten! Hoe sneller hij weg is, hoe beter.
Of heeft er iemand misschien een kat te leen?

maandag 6 oktober 2014

Strompelen naast de rode loper

"Yo dude", dat is wat m'n zus altijd tegen me zegt als ze me ziet. Tegen jullie zeg ik maar gewoon hallo leuke lezertjes en welkom. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat ik hier iets heb getypt, en eigenlijk is dat ook wel zo, dus hier gaan we weer.
Het is pas net iets meer dan een week geleden, maar het voelt al als een maand geleden: de première van de musical Dreamgirls! Ik kreeg het samen met Lisanne (klasgenoot bij tv) voor elkaar om naar deze première te gaan. We kregen een zogeheten perspas, eigenlijk betekende dit gewoon dat we op een lijst met andere journalisten en fotografen werden gezet, maar het klink wel cool. We mochten met onze camera en microfoon naast de rode loper gaan staan om de BN'ers die daar overheen gingen lopen vragen te stellen.
Wij kregen dit goede nieuws op dinsdagavond en op zondag was de première, ineens moesten we nog heel veel gaan regelen. De dresscode was black tie, ik raakte gelijk in paniek. Ik moest een nette outfit aan met, je raadt het al, hakken eronder. Na lang zoeken in m'n kast vond ik iets wat ik aan kon doen alleen waren de schoenen een probleem, de hakken waar ik nog een soort van op kan lopen staan in Tilburg en ik was in Naaldwijk. Gelukkig was daar Shara die nog een paar hakken had die ik last minut (lees 5 minuten voordat ik naar m'n bus moest) nog even kon ophalen. Ik had er alleen even niet bij stil gestaan dat ik al ongeveer een jaar niet op hakken had gelopen. Ik liep dus niet zo soepel en ging na een uur al dood van de pijn in m'n voeten, tenen, enkels en benen. Strompelend kwam ik aan bij het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Hier werd het allemaal erg spannend, want de première kwam nu toch wel erg dichtbij. Sta je dan, tussen koffietijd, sbs, rtl boulevard, de telegraaf en nog allemaal anderen. Mensen vragen waar we van zijn en een beetje lacherig antwoorden we "We zijn studenten van Fontys". Mensen reageren enthousiast, van rtl boulevard kregen we zelfs nog allemaal tips en uitleg over hoe hun hun items voorbereiden en filmen.
Het is ons uiteindelijk gelukt om wat mensen voor de camera te krijgen en het was echt heel erg leuk om te doen, ook al vonden we het een beetje eng om mensen aan te spreken, zeker omdat sommige je echt zo boos aankeken van waag het eens iets tegen me te zeggen. Maar anderen waren juist hartstikke aardig, Jamai kwam zelfs uit zichzelf naar ons toe. Toen we ook nog eens een uur voor aanvang tickets kregen om zelf de show te gaan zien kon onze dag niet meer stuk want wauw wat was dit een vette musical. Vooral de zang, wat heeft Berget Lewis toch een geweldige stem!

Na dit alles hebben we nog wat stukjes gefilmd en nagenoten van de voorstelling. Strompelend ging ik weer naar de metro. Ik besloot nog even een pasta te halen op Rotterdam centraal en ontdekte daar dat er vrijwel geen treinen reden richting Schiedam en Delft. Ik moest naar huis via Schiedam en m'n reisplanner gaf aan dat ik er ongeveer 1,5 uur over zou gaan doen om thuis te komen vanaf Rotterdam. Helaas voor mij klopte dit ook. Eerst moest ik een half uur wachten op de trein, want alleen de sprinter naar Hoek van Holland reed nog richting Schiedam, verder niks. Vervolgens moest ik daar nog ongeveer een half uur wachten op de bus, die thank god wel kwam, want ik hoorde van mensen dat de 2 bussen ervoor niet waren gekomen.
Eenmaal thuis aangekomen heb ik gelijk die vreselijke schoenen uitgegooid en ben ik op de bank neergeploft, wat een dag! De dagen erna heb ik nog pijn aan m'n tenen gehad, maar het was het waard! Nu alleen nog even hopen dat onze gefilmde stukjes samen een goed item gaan worden, maar dat komt wel goed denk ik!