maandag 5 januari 2015

London calling

De tijd vliegt, het is alweer januari 2015 en een halve maand geleden ging ik naar Londen! Deze trip ging tegen mijn verwachtingen in echt door. Ik dacht namelijk dat het een yolo idee was van Stefan, dat hij met z'n verjaardag naar Londen wilde gaan, maar dit hebben we toch maar mooi even echt laten gebeuren! Wanneer je in Londen bent zijn er een aantal dingen die je wel, en ook vooral een hoop dingen die je niet moet doen!

What to do;
- Blend, doe alsof je er thuishoort. Hiermee bedoel ik, sta altijd rechts op de roltrap, mensen worden gek als je het niet doet. Ook moet je gewoon de straat oversteken alsof er geen auto's rijden, zo steekt iedereen daar namelijk over. Of het erg succesvol is is een andere vraag, maar wij hebben niemand aangereden zien worden dus het werkt wel!
- Go to Abbey Road! Dit stond eigenlijk niet meer op onze planning, maar omdat de bus gemeen was (lees: op de buitenkant stond dat ie naar victoria ging maar dat bleek dus niet zo zijn) stapten wij uit bij een random halte en waren we ineens bij Abbey Road! Het maken van de beroemde foto was echt een sensatie, want die weg is nog best wel aardig druk en automobilisten hebben weinig zin om te stoppen zodat jij een foto kan maken. Wij zijn dus rennend dat zebrapad opgegaan, hebben snel een paar foto's laten maken en zijn toen weer verder gerend, zou je niet zeggen hè als je de foto ziet! Maar het was wel een hele ervaring dus ik zeg doen.

- Uit eten gaan bij een druk restaurant (als het niet te duur is tenminste). Want druk is vaak een goed teken, namelijk dat het eten lekker is. Dat was waar wij gingen eten ook zeker het geval. Het enige jammere is dat je in Londen bij veel restaurants e.d. 'servicekosten' moet betalen. Je bepaald een vast bedrag per persoon voor het feit dat iemand je eten en drinken komt brengen, dit vond ik wel weer een beetje jammer.
- Haal een McFlurry! Deze kost in Londen namelijk maar 1 pond.

What not to do;
- Don't act suspicious! Dit kreeg ik te horen in de bus na een fantastische avond in de Fabric (zie hieronder). Meneer de niet zo vrolijk buschauffeur vond dat ik nog al verdacht mijn daypass liet zien en riep me terug. Hij wilde ook echt niet verder rijden voordat ik naar 'm toe liep. Hij vroeg om mijn kaart, wilde hem zelfs ook nog vasthouden en vertelde me vervolgens dat ik niet zo suspicious moest doen. "Don't act suspicious! You have a good card so stop acting suspicious." Zeer verontwaardigd ben ik in de bus gaan zitten. Maar oké niet zo suspicious doen dus!
- Ga niet naar de Fabric. De Fabric is de grootste club van Londen, het is helemaal geweldig echt de place to be! Het is zo geweldig dat er een enorme rij staat als je er aankomt. Na een tijdje wachten en een flinke controle wacht je even op de rest van de groep terwijl je net naast de ingang op een trap staat. Na nog geen 3 minuten komt er een niet zo vriendelijk vrouw naar je toe die schreeuwt dat je van de trap af moet "KEEP MOVING GUYS". Dit was nogal onvriendelijk, ik vroeg me gelijk al af waar we beland waren. Gelukkig konden we daarna de entree betalen, dit was slechts 21 pond dus dat was een koopje. Alsof dat nog niet genoeg was konden we daarna ook in een enorm lange rij gaan staan voor onze jassen. Ook hier moesten we blijven bewegen en ons zowat tegen de mensen die voor ons stonden aan proppen want ja de vriendelijk mevrouw bleef maar "KEEP WALKING, KEEP MOVING" naar ons roepen. Onze jas was gelukkig ook niet gratis, dit was namelijk ook nog even 2 pond. Betaal je 21 pond entree, zit niet eens je jas erbij. Maar oké, nu was het tijd om te feesten. Al snel werd duidelijk waar we beland werden, een soort crappy technofeest met verschrikkelijk saaie en slechte muziek. Voor het feit dat er mensen waren die wel helemaal los gingen hadden we maar één verklaring: drugs. Erg lang hebben wij het niet uitgehouden in deze topclub. Het was een beetje jammer van ons geld, maar het was wel weer een ervaring! Wanneer wij weer in de super fijne lange rij gingen staan voor onze jas, kwam onze grote vriendin nogmaals tegen ons (en ook andere mensen hoor) schreeuwen dat we maar door moesten lopen. Ook een collega van dr kwam hetzelfde naar ons schreeuwen, nee van vriendelijk personeel hebben ze daar nog nooit gehoord. Maar daar hebben de grote winkels in Londen ook last!

Verder heb ik het echt super naar m'n zin gehad in Londen en ben ik zeker van plan om nog een keer terug te gaan!