woensdag 20 mei 2015

Het zware studentenleven: al bijna twee jaar op kamers

Iets meer dan 1,5 jaar geleden maakte ik voor het eerst kennis met 'het zware studentenleven'. Ik verhuisde naar Tilburg, moest ineens zelf gaan koken,, zelf m'n was doen, zelf boodschappen doen en hoor vijf dagen in de week mensen houdoe zeggen. Ja dat was even wennen. Ik moet zeggen, dat deze 1,5 jaar en een paar maanden echt enorm snel zijn gegaan. Het eerste half jaar bracht ik door in m'n kleine kamertje, dit voelt al als zo lang geleden dat ik me bijna niet meer kan herinneren hoe die kamer eruit zag. Gelukkig heb ik ooit wat foto's gemaakt dus kan ik daarmee mijn geheugen weer even opfrissen.

Zeker nu er een ander huisgenootje in die kamer woont is het gek om te bedenken dat dat eerst mijn kamer was. Ik ben toch wel erg blij dat ik voor de grotere kamer ben gegaan, want ik heb nu ineens zo veel spullen, dat het ook echt maar net aan in deze kamer past. Waar al deze spullen vandaan komen is ook best een raadsel. Ik begon met een bed, tafeltje, bureau en een kledingrek. Nu heb ik een bed, tafeltje, nog groter bureau, kledingrek, kast, kast, bank en koelkast. Hoe dat eruit ziet kan je even heel onhandig bekijken in dit fancy filmpjes met echt geweldige kwaliteit!


Af en toe probeer ik de inrichting van mijn kamer te veranderen maar tot nu toe is dit nog nooit succesvol geweest, m'n spullen passen gewoon echt maar op één manier in deze kamer. Maar goed, al zo lang op kamers dus! Toen ik hier net kwam kon ik vrijwel alleen wereldgerechten koken en pasta met alleen gehakt en courgette, en kijk me nu eens gaan. Ik kook van alles en gooi tegenwoordig hele groentepakketten door m'n eten heen. Al moet ik zeggen dat ik nog steeds geen fan ben van prei en ui. Ook hoef ik nooit meer een reis te plannen via de 9292 app, ik ken alle trein en bustijden inmiddels uit m'n hoofd en ben een echte OV-expert geworden. In het begin vond ik het erg vreemd om iedere keer zo'n heel stuk met het OV te reizen want waar moest ik heen, welke trein moest ik nemen, zou ik mijn overstap wel halen, is mijn koffer niet te groot en te zwaar? Maar nu is het een gewoonte geworden ofzo. Ook Tilburg is niet vreemd meer. Ik weet precies de weg (oké alleen in het gedeelte onder het spoor dan, daarboven kom ik eigenlijk nooit omdat de winkels en cafés e.d. daar toch niet zitten) en voel me ook best wel thuis hier. Mijn geliefde fiets brengt mij overal heen, al heeft deze de laatste tijd wat problemen. Eerst ging m'n achterband lek en was het helemaal drama om bij de fietsenmaker te komen omdat ik helemaal bij de universiteit stond (en dat is ver). Nu was ie eindelijk weer helemaal goed en is m'n voorband ineens weer lek. M'n fiets heeft nu vier dagen staan te verroesten in de tuin, omdat het Nederlandse weer niet mee wilde werken en ik geen zin had om door de regen te gaan slepen met dat ding. Maar vandaag was er zon, dus ben ik toch maar met m'n fietsje naar de fietsenmaker gegaan, want ik wil graag weer kunnen fietsen.
Terug naar het zware leven. Erg veel les heb je niet op het HBO, je hebt soms wel een lange dag ertussen zitten, maar als ik kijk naar de dagen die we maakten op het ISW valt dit echt hartstikke mee. Je hebt best veel vrije tijd, zeker omdat ik niet lang hoef te reizen om op school te komen. Je hebt zelfs zoveel vrije tijd dat je na een tijdje vrijwel alle series al hebt gezien, en bijna iedere week uit eten gaat en ook graag drankjes en dansjes doet in de stad, ja wat een zwaar leven! Ik wist van tevoren helemaal niet wat ik me nou moest voorstellen bij studeren en op kamers gaan, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan! Het heeft me een stuk zelfstandiger gemaakt en ik heb allemaal leuke nieuwe mensen ontmoet hier in Tilburg! Ook vind ik het in een studentenhuis wonen erg leuk en gezellig en had ik dit echt niet willen missen. Ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het is om te studeren en nog gewoon thuis te wonen, ik heb het idee dat je dan best wel veel dingen mist, minder eten, minder feestjes, geen zingen tijdens het afwassen sessies met je huisgenoten en geen sleepovers met veel te veel mensen in je kamer. Dus ik zou tegen iedereen die twijfelt over op kamers gaan en ver van huis studeren willen zeggen: gewoon doen! Het is hartstikke leuk en je leert er ook hartstikke veel van en mocht je het echt niks vinden kan je altijd nog terug naar huis gaan, maar laat de afstanden je niet weerhouden van het kiezen van een studie!

vrijdag 15 mei 2015

Even een broodje kopen

Ken je dat, je trein missen omdat je per se nog even een broodje wilde kopen? Dit overkomt mij eigenlijk net iets te vaak. Ik heb altijd het idee dat ik nog wel even tijd heb om snel iets te kopen, en vaak heb ik dat ook wel, maar aangezien ik keuzes maken enorm lastig vind sta ik altijd een uur te twijfelen of ik nou een croissant, focaccia, kaasstengel, belegd broodje of iets anders wil. Wanneer ik eindelijk m'n keuze heb gemaakt en af ga rekenen ontdek ik vaak dat ik nog één minuut heb om mijn trein te halen. Met m'n pinpas en rotzooi nog in m'n hand ren ik naar het perron en daar klinkt het fluitsignaal al als ik de roltrap op ren, de deuren gaan dicht, zo net voor m'n neus. Iedereen in de trein ziet dit dus ik moet natuurlijk even nonchalant doen zo van nee hoor het geeft niet dat ik hem gemist heb haha en dan loop ik weg alsof er niks aan de hand is, terwijl ik van binnen een beetje doodga omdat ik weet dat ik nu weer hartstikke lang moet wachten op de volgende trein. Verder hou ik enorm van de trein. Sinds ik in Hoek van Holland woon mag ik gezellig nog meer met de trein reizen dan eerst, helemaal leuk! Want geef nou toe, wie wil er nou niet een half uur lang in een oude verrotte sprinter zitten die tussendoor nog gezellig zo'n 8 keer stopt voordat je eindelijk op Rotterdam aankomt? Ik vind het overigens wel een beetje lullig dat ze echt de meest oude en verrotte sprinters inzetten op dit traject maar oké we leren er wel mee leven.
Verder is Hoek van Holland erg, luidruchtig. Aan de overkant zijn de net gebouwde huisjes af dus onze kersverse overburen zijn nu allemaal gezellig de hele tijd aan het klussen. Daarnaast horen we steeds toetoeeet als de Stena Line vertrekt en laten de vogels ook graag weten dat ze er zijn. Wat ik ook erg bijzonder vind zijn de kikkers, iedere nacht worden we hier helemaal gek van het geluid van geile kikkers ofzo, dat die beesten zo veel herrie konden maken wist ik niet, maar ik vind het toch wel erg apart. Maarja ik mei doen alle diertjes een beetje vreemd dus daar zal het wel door komen! Ook de eenden willen graag laten weten dat ze er zijn en die maken dus ook genoeg herrie. Deze eenden komen ook vaak even waggelen in onze tuin, dat vind ik dan wel weer gezellig!

Naast al dit hebben we natuurlijk nog veel meer meegemaakt.. Afgelopen week was er wind, eh ik bedoel feest. Het was namelijk Bevrijdingsdag dus het was tijd om een festivalletje te gaan bezoeken. Gelukkig voor ons was het weer echt geweldig en hoefden we dus maar tot een uurtje of half 2 te wachten voordat het eindelijk droog was. Er was zelfs zon te zien, bijna perfect weer! Op windkracht 200 na dan. Eenmaal aangekomen in Den Haag stond er echt een mega rij om het terrein op te komen, iedereen had blijkbaar net als ons gewacht op het betere weer. We hebben onszelf naar binnen gepropt, want we wilden natuurlijk wel op tijd zijn voor het optreden van Kensington. Eenmaal binnen probeerden we een goede plek te vinden maar het was zo achterlijk druk dat we dat snel hebben opgegeven. Samen met duizenden andere mensen stonden wij heerlijk weg te waaien terwijl we probeerden te genieten van de muziek. Kensington had hier zelf ook nooit een mooie opmerking over "Vandaag vieren we de vrijheid, zoals de vrijheid om het z'n allen buiten in een halve orkaan te staan!".  Helaas waaide het geluid vaak half weg omdat de wind gewoon zo vreselijk hard was, ze hadden het podium beter aan de andere kant kunnen bouwen maarja. Na slechts één optreden konden we de mensenmassa en de harde wind niet meer aan en zijn we de binnenstad ingevlucht waar we nog even hebben genoten van lekker eten. Alles bij elkaar best een prima dagje, maar toch wel erg jammer van het weer! Verder heb ik vrij weinig gedaan in mijn vakantie, maar dat is toch ook wel een beetje waar vakanties voor zijn vind ik zelf!


En nog even een plaatje om te laten zien hoeveel mensen er waren zodat jullie zien dat ik niet helemaal aan het overdrijven was!