maandag 14 september 2015

Doei studentenleven, hallo stageleven.

Ik beloofde jullie een stukje over m’n stage en alles daaromheen, maar het is er gewoon totaal niet van gekomen. Hoe kan dit? Ik zeg altijd dat ik een druk leven heb, maar dat viel eigenlijk wel mee. Maar nu, nu heb ik wel een druk leven want wauw ik heb eigenlijk bijna nergens meer tijd voor. 
Wat doe ik nu precies? Ik loop op dit moment stage bij Libéma in Rosmalen op de online marketing afdeling. Libéma heeft allemaal vakantie- en dierenparken en beurzen & evenementen locaties. Dat zegt je waarschijnlijk nog steeds niet veel maar ik zal er even een paar opnoemen die je vast kent: Safaripark Beekse Bergen, Aviodrome Lelystad, Brabanthallen en de IJsselhallen Zwolle. En dit zijn er een paar van de in totaal 26 locaties. Wat ik doe is eigenlijk een beetje van alles wat maar nu in mijn eerste weken ben ik vooral bezig met de websites en nieuwsbrieven van al deze locaties. Wanneer er in een van de evenementen locaties een nieuwe evenement is maak ik die aan op de website inclusief leuk stukje tekst en header e.d. Ook gooi ik vaak mijn photoshop skills in de strijd om leuke thumbs, banners en headers te maken voor verschillende pagina’s en ik doe dus veel met nieuwsbrieven. Typfouten kan ik me dus eigenlijk niet veroorloven want sommige dingen worden echt door mega veel mensen gelezen. Daarnaast doe ik nog veel meer, fotowedstrijden, afbeeldingen vervangen, werken in Excel bestandjes en ga zo maar door. De dagen vliegen op zich wel snel voorbij dat is fijn.
Maar goed, iedere ochtend probeer ik om 7 uur op te staan, dit lukt vaak niet. Ik neem soms een bus, soms red ik die niet en fiets (sprint) ik richting het station. Om 8:44 gaat dé bus die ik altijd wil halen, maar dat gaat nog wel eens mis en dat ligt vaak niet aan mij maar aan de NS. Gelukkig heb ik een collega die ook met het OV vanuit dezelfde richting komt dus als er iets aan de hand is zijn we gezellig samen te laat. Van 9 tot ongeveer kwart over 5 zit ik aan een bureau achter een computer dingen te doen. Soms haal ik drinken, maak ik tosti’s, ga ik plassen of lopen we een rondje, maar verder zit ik. Af en toe ga ik er een dagje tussenuit om kennis te maken met onze parken, maar dit was vooral de eerste week. Nou goed, rond een uurtje of kwart over 6/half 7 ben ik dan weer thuis. Vaak moet ik dan nog koken en alles, praat ik nog veel te lang met huisgenoten en dan is het vaak alweer bijna tijd om te gaan slapen, de tijd vliegt echt gewoon. Ik probeer meestal rond half 11 in bed te liggen, dit lukt alleen nog niet altijd helemaal. Maar goed, de dagen gaan dus snel, ik heb bijna niet eens meer tijd om series te kijken en dat is best bijzonder. Ook heb ik eigenlijk vrijwel geen tijd meer om te shoppen, wat wel goed is voor m'n bankrekening maar niet voor m'n kleding- en schoenencollectie. 

Conclusie: na deze eerste drie weken ben ik erachter dat van 9 tot 5 werken niks voor mij is. De dagen zijn voor het mooie net iets te lang je houdt echt weinig tijd over. Ook wordt ik er echt enorm moe van, in het weekend ben ik ’s avonds vaak zo moe dat ik al voor 12 uur ga slapen. Maar het is me toch ook wel weer meegevallen. Ik had verwacht dat ik het zwaarder zou vinden maar dat valt dus wel mee. Al heb ik wel het idee dat m'n wallen echt met de dag groter worden, vooral als je 's ochtends in het raam van de trein een reflectie ziet van je hoofd is dat erg confronterend. Maar over een paar weken werk ik niet meer in het weekend, dus dan zal ik ook wel wat minder moe zijn. 
Ja ik hoor je nu denken, huh gaat ze weg bij de ah. En ja, dat klopt! Ik heb na bijna vijf jaar rondjes lopen in de supermarkt ontslag genomen. Voorlopig ga ik eventjes niet werken en leven van m'n stagevergoeding en stufi, tenzij ik een mega flexibel bijbaantje kan vinden voor maar een paar uurtjes in de week.