dinsdag 29 december 2015

Brandalarm

Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst iets geplaatst heb hier, zo lang geleden is het dus al. Nu vond ik al weken dat het tijd werd voor een stukje, maar de inspiratie, motivatie en zin ontbrak. Ik zit op stage de hele dag achter de computer, dus ’s avonds heb ik vaak geen zin om nog achter m’n laptop te gaan zitten. En niet achter mijn laptop zitten betekent geen nieuwe berichtjes. Daarnaast is mijn leven de laatste niet zo super wauw fantastisch enorm spannend, aangezien ik gewoon fulltime op kantoor zit. Nu heb ik al vaak genoeg geklaagd over de NS en de bussen en eigenlijk gewoon het complete OV, dus dat zal ik deze keer niet doen. Nee vandaag gaan we het hebben over dinsdagavond, want dinsdagavond zat vol met sensatie.

Het was ongeveer 10 uur ’s avonds en ik was home alone, aangezien iedereen vakantie heeft en dus lekker thuis zit in plaats van in onze studentenkrot. Ik stond op het punt om te gaan slapen want ik was moe, de kerstdagen waren zwaar. Ik blies wat kaarsen uit, zoals ik vaker doe. En zette een raam open omdat ik de geur van net uitgeblazen kaarsen niet zo wauw vind. Vervolgens deed ik de deur open, en toen ging het mis. Ik schrok me he-le-maal kapot, want het brandalarm ging af. En nee dan bedoel ik niet een piepende rookmelder, maar echt een alarm. Het was net het luchtalarm, maar dan binnen. Het was zo ongelofelijk hard en oorverdovend. Ik was in paniek. De droger stond namelijk aan, dus ik was bang dat het daar in de fik stond. Maar dit was niet zo. Er was helemaal niks aan de hand. Nou ja, behalve dan die enorme sirene. We hebben een mega kast in de keuken hangen waarmee je dit hele alarmsysteem kan bedienen. Ik volg de instructies, maar de herrie stopt niet. In paniek bel ik m’n huisbaas op en vertel ik hem dat het alarm niet uitgaat. Hij vertelt me dat ik de instructies moet volgen en op de knopjes moet drukken, wat ik deed, maar het werkte niet. Hij bleef maar zeggen dat ik op de knopjes moest druk, maar hoe enthousiast ik ook drukte, het alarm ging niet uit. Inmiddels is dit ding al zo’n 15 minuten aan het afgaan en verbaas ik me over het feit dat er nog niemand heeft aangebeld om te vragen of het wel goed gaat. M’n huisbaas belde iemand op die mij zou komen helpen. Het duurde een half uur voordat diegene er was.
Ondertussen na nog wat gedruk op knopjes was het alarm uit en was de enorme herrie daarvan overgegaan in een verschrikkelijke, maar dan echt verschrikkelijke harde irritante kut piep. Dit was zo hard en zo irritant, dat ik m’n kamer in ben gevlucht om het geluid iets dragelijker te maken. Uiteindelijk, na zo’n 20 minuten stopte de piep ineens, en dat voelde als een opluchting. Ik ging naar beneden en daar stond iemand bij het kastje om dit alles op te lossen. Ik was zo ongelofelijk blij dat het eindelijk uit was. Mijn oren hebben nog een tijdje gepiept na dit alles en het duurde even voordat de adrenaline/shock weg was en ik toch echt kon gaan slapen. Mijn om 10 uur slapen plan was inmiddels zwaar gefaald, want rond kwart over 11 lag ik pas in bed. Ik durf nu nooit meer kaarsen aan te doen in mijn kamer. Er is uiteindelijk niemand geweest die aanbelde om te vragen of het wel goed ging, dus mocht er ooit echt brand zijn dan laten onze buren ons dus in de steek.