zaterdag 27 februari 2016

De wraak van de courgette

Ja hoor, daar zijn we weer. Aangezien ik sinds vorige week weer een beetje de smaak te pakken heb, besloot ik om eens gek te doen en alweer een super interessant verhaal met jullie te delen. Terwijl ik dit typ ga ik een beetje dood van de pijn in mijn vinger, waarom dit zo is lezen jullie zo (ja zo blijft het spannend).

Oké jullie lezen het gelijk nu. Het is natuurlijk weer een beetje een vreemd verhaal, maar sommige mensen maken gewoon vreemde dingen mee. Het begon deze week allemaal zo normaal. Ik deed boodschappen en dit ging prima, ik kocht namelijk best wel gezonde dingen, zo'n paprika mix waar een groene inzit, die ik eigenlijk nooit eet, maar toch koop ik het omdat het goedkoper is dan twee losse paprika's, een courgette, brood, nog wat dingen die ik me even niet meer kan herinneren, en oh vijf wokentoetjes, dat was dan wel iets minder gezond maar het was in de aanbieding...... Maar goed, ik had dus alles gevonden en ging naar de kassa, maar bij het spullen op de band leggen ging het mis. Ik pakte de paprika mix uit m'n mandje en ineens voelde ik een mega pijnlijke steek in m'n vinger, alsof er iets scherps in prikte. Dus ik controleerde gelijk even de paprika mix maar dit zat in een plasticje dus dit was het niet. Naast de mix lag een courgette, deze raakte ik aan toen het incident plaatsvond, dus het moest de courgette zijn geweest. Alleen zat daar ook niks scherps aan, maar het deed echt pijn. Het deed zelfs zoveel pijn, dat ik er de volgende dag ook nog last van had. Die avond ging het ook ineens helemaal mis, het begon zo achterlijk veel pijn te doen dat ik niet meer normaal kon functioneren. Die ochtend erna werd het nog erger, mijn vingertopje was namelijk half opgezwollen, een soort van ontsteking. Hier heb ik nu nog steeds last van. Het is een soort van dik en rood en in het midden zit een donkere vlek alsof er een mini bloeduitstorting is geweest ofzo. Dit klinkt allemaal niet erg fris I know, maar goed het is dus best wel uit de hand gelopen al zeg ik het zelf, want ik heb er nu dus al zes dagen last van en het is echt niet oké. Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is: kijk uit, boodschappen doen is gevaarlijk. Nee oké dat wilde ik eigenlijk niet zeggen, maar ik vond het zo vaag dat ik het even moest vertellen.

Daarnaast is er nog meer aan de hand geweest deze week. Je gelooft het namelijk niet, maar ik heb toch echt opnieuw een sportabonnement afgesloten. Ik ga een nieuwe poging doen. De busverbinding tussen m'n huis en de sportschool is een stuk beter geworden, dus dit zorgt wel voor extra motivatie! Ik ging dinsdagavond gelijk los en ben fanatiek gaan sporten. Zo fanatiek dat ik de spierpijn in m'n buik nog steeds voel, wat natuurlijk wel een soort van goed teken is. Maar het bleef niet bij deze ene keer, nee hoor ik ben donderdag ook nog eens gaan zwemmen. Daarna heb ik wel bonbons gegeten dus of het allemaal veel nut heeft dat ik ga sporten weet ik niet, maar het is toch wel leuk dat ik weer eens iets sportiefs doe. Al moet ik moet er wel echt even aan wennen. Vrijdag had ik namelijk echt enorme spierpijn in m'n kont waardoor ik niet normaal de trap af kon lopen. Ik ben erg benieuwd hoelang ik het ga volhouden, maar het idee is in ieder geval goed!

donderdag 18 februari 2016

Berlijn en een blauwe plek


Het is lang geleden dat jullie leesvoer hadden om je avond mee door te komen. Te lang geleden. Ik kreeg afgelopen zaterdag namelijk het verzoek om weer berichten te gaan plaatsen, dus dan doen we dat! Maar voordat ik dat ga doen, praat ik jullie even bij over de afgelopen tijd. Wat hebben jullie gemist?

Het jaar begon enorm stressend met een slapeloze nacht en veel gedoe rondom paperday. Dit alles kwam uiteindelijk toch goed want voor m'n stageverslag heb ik een 8 teruggekregen dus ik ben blij. Vervolgens gebeurde er een tijdje niet zo veel, maar eind januari kwam er even sensatie toen ik gezellig met Yue, Kylian en heel veel mensen die ik niet kende naar Berlijn ben gegaan. Berlijn was erg koud, maar op de tweede dag kocht ik een sjaal en dat maakte alles beter. Het was nog steeds koud, maar ik had nu in ieder geval een sjaal. Verder was het echt vet gezellig, heb ik allemaal leuke nieuwe mensen ontmoet, veel dingen bekeken, goedkope shampoo en deo gekocht en zijn we iedere avond fissa gegaan in Berlijn dus dat was leuk! De laatste nacht hadden we het idee om na het stappen niet te gaan slapen zodat we in de bus terug goed konden slapen. Dit idee was natuurlijk slecht. Ik kon in de bus namelijk vrijwel niet slapen. Hierdoor was ik vrij kapot toen ik thuis aankwam. Zo kapot dat ik de volgende ochtend, op m'n eerste officiële werkdag, mijn wekker gewoon compleet niet had gehoord. Thank god dat ik rond 8 uur uit mezelf wakker schrok en daardoor maar een half uur te laat was. Maar toch bizar dat ik daar dus zo doorheen ben geslapen.

De dag erna zat uitslapen er ook niet in, want het was de eerste dag van m'n minor en daarvoor moest ik weer een wereldreis afleggen naar Amsterdam. Dit betekende dat ik nog eerder op moest staan dan op een werkdag. Vervolgens heb ik daar een meditatiesessie gedaan, wat erg apart was, en hebben we de hele dag rondjes gelopen door Amsterdam. Aangezien ik nu toch al aan de andere kant van Nederland was besloot ik om gezellig met vriendinnetjes Linda en Anoeska, die een kamer hebben in Amsterdam, wat te gaan eten. Eenmaal terug thuis was ik natuurlijk nog steeds kapot moe.

De rest van die week zat uitslapen en uitrusten er nog steeds niet in. Woensdag en donderdag had ik school, vrijdag moest ik werken en vrijdagavond ging ik weer richting Amsterdam. Dit keer voor het concert van Imagine Dragons, wat overigens echt vet goed en leuk was! De dagen erna was het weer tijd om los te gaan, het was namelijk carnaval. Dit jaar vond ik de perfecte outfit, namelijk een prinsessenjurk. Ik was intens gelukkig met deze outfit. Het enige nadeel was dat het een lange jurk was wat echt totaal niet handig was, maar dat mocht de pret niet drukken. Op de eerste avond raakte ik al gewond. Er was brand in een of andere kebab tent naast de Studio (café in Tilburg) en de hele tent moest ontruimd worden. Helaas voor mij stond ik op dat moment net boven en moest ik een trap af lopen. Het loop gedeelte is helaas niet helemaal gelukt. De trap was namelijk enorm glad en mijn profielloze schoenen konden dit niet zo goed aan. Ik denk dat ik nog nooit zo snel beneden ben geweest want ik ben dus kapot hard naar beneden gevallen. Zo hard dat ik de hele avond aan iedereen heb verteld hoeveel pijn het deed. De volgende dag was erg goed te zien waarom het precies pijn deed. Zoals je op de foto hieronder ziet was m'n halve been ingenomen door een enorme blauwe plek die ook nog eens hartstikke dik was. Het heeft 6 dagen geduurd voordat ik uiteindelijk weer op m'n linkerzij kon slapen, omdat het gewoon teveel pijn deed om op die plek te liggen. Op dit moment ziet m'n been er al ieeeeetsje beter uit, maar nog steeds niet erg mooi. Ik kan niet wachten tot deze mega plek is verdwenen en ik gewoon weer een been heb.
Links: the day after - Rechts: eergisteren

De dagen daarna ging het feest natuurlijk gewoon door! Die maandag vierde ik mijn verjaardag en hebben er zo'n 15 personen in mijn kamer gezeten, wat erg bijzonder is want ik had eigenlijk niet verwacht dat het zou passen. Na dit feest lag m'n hele huis vol roze confetti (thanks Stefan) en ik kom nu nog steeds overal confetti tegen.

Dit was een kort samenvatting van de afgelopen weken. Vanaf nu zal ik jullie weer iets vaker op de hoogte houden!